Geiertum - De kunst van leren kijken

Er zijn veel sporters, soms zijn er goeden, af en toe stijgen die boven zich zelf uit en doen dan mee met de allerbesten. Dat geldt ook voor de commentatoren. Zij die de allerbesten zijn. Jean Nelissen wist alles van fietsen, Theo Reitsma was geweldig goed in verslaggeving van voetbal en atletiek, hetgeen Ria Stalman ook was trouwens. Pierre Zenden bij het judo, Piet van de Kruk bij gewichtheffen, heel vroeger Bob Spaak en Peter Knegtjes. Marcela Mesker vind ik bijzonder als ze  een wedstrijd van Roger Federer van commentaar voorziet, dat niveau had ze ook al in de tijd van Steffi Graf en André Agassi. En vanaf vandaag 7 augustus 2012 kunnen we Hans van Zetten er bij noteren. De man is oud militair, oud-bondscoach van de vrouwenturnploeg, vvd-er, ooit een veelbelovende jeugdsporter aan de rekstok. Al sinds jaar en dag commentator van het turnen en  hij weet er alles van. Nog nimmer heb ik zo op het puntje van mijn stoel gezeten bij zijn verslag tijdens de historische rekstokoefening van Epke Zonderland. Overslaande stem: ´Hij staat!` Epke uit Lemmer draaide de hele wereld dol met zijn uitzonderlijke oefening. Drie maal achter elkaar rondtollen zonder tussendoor een reuze wenteling met de handen aan de stok. De oefening van zijn leven volgens Hans van Zetten. Hij sprak over zijn eigen 50 jaar in het turnen, over zijn jeugdjaren en het viel allemaal in de puzzel zonder misplaatste sentimenten of hinderlijke ijdelheid. Zowel Epke als Hans moeten nu stoppen met turnen. Net als  Nadia Comaneci dat na de eerste 10 ooit deed.