Geiertum - De kunst van leren kijken

Nu het duistere stof van de dood van Jeroen Willems enigszins is nedergedaald en ik, weer een beetje uit de verdoving ontwaakt, de loop der dingen probeer op te pakken realiseer ik me ineens dat ook Oscar Niemeyer is overleden. De grote architect is 104 jaar oud geworden en heeft vanaf de jaren 60 vorige eeuw voor een groot deel een toonaangevende rol gespeeld in de bouwcultuur op onze wereld. Daarbij was hij veel meer dan een ontwerper van beton, staal, glas en stenen. Hij was een denker, een visionair, verbond de schoonheid die hij waarnam aan zijn levensritme, rookte goede sigaren, dronk de beste wijnen en ging met zijn muzes om zoals hij omging met zijn pen en tekentafel. Kortom het was een geweldenaar. In mijn jeugd bracht ik al uren door in de plaatselijke bibliotheek en keek ik in grote fotoboeken naar zijn revolutionaire bouwwerken, die de regels van de aannemers tartten. Het was kunst in de ruimste zin van het woord, de vrijheid die het uitspraak nam ik over in mijn dagelijkse bestaan en kon ik later zelf botvieren in de bouwwerken die ik op mijn eigen land neerzette. Indachtig zijn uitspraak: Actieve middelmaat is een ramp, nam ik mezelf voor om met te ontworstelen van dogma´s, algemeen geldende regels, van het gemiddelde en van gewoonten. Hij heeft me er mede toe aangezet om me onafhankelijk te maken van wie dan ook, om me eigen weg te kiezen en mijn dromen na te jagen en te proberen te verwezenlijken. Met de terugblik van 50 jaar moet ik nu concluderen dat het me nog niet eens zo slecht is afgegaan. Ik bedank Oscar!