Geiertum - De kunst van leren kijken

Het vroegere AKO is nu ECI. Jeroen Brouwers heeft voor de roman Het Hout de jaarlijkse prijs van 50.000 euro en een sculptuur gekregen. Zijn eerste reactie was: Ik ben verheugd en dat geld komt me goed van pas. De schrijver is nu 75 jaar, en zo te horen aan zijn ademhaling zal het me niet verbazen dat de dood nadert. Hij heeft nooit onder stoelen of banken geschoven dat hij tot de beste schrijvers van Nederland en Vlaanderen behoort, dat hij recht heeft op tal van subsidies en dat hij alleen het prijzengeld serieus neemt, niet  de mening van welke jury dan ook. In 2003 kreeg hij ook al 50.000 euro voor zijn roman Geheime Kamers. Beide boeken zijn parels en schitterende composities in de Nederlands literatuur en bevestigen zijn ongekende schrijverschap. In navolging van in ieder geval Gerard Reve schrijft hij nog met de pen, op de achterkant van broodzakken, nooit op een leeg wit vel papier. Zijn vrouw tikt het in de computer, de uitgever doet de rest. Verscholen in de bossen in Limburg-België jaagt hij zijn gewonnen geld  voor sigaretten er door. Gelijk Helmut Schmidt heb ik hem nooit zonder gezien.    De rook staat zijn opmerkelijke vermogen tot schepping van geweldig proza, treffende constateringen en zinsmelodie niet in de weg. Hij herschrijft nu zijn essaybundel De laatste deur over schrijvers en dichters die zelfmoord plegen. Joost Zwagerman moet er nog in vindt Brouwers. God moet erbarmen kennen om hem nog de tijd te geven dat werk op de achterkant van die broodzakken tot een machtig slotakkoord te componeren.